مدیرسا: در حالیكه سازمان شیلات حضور كشتی های صیادی چینی در آب های ایران را به شدت انكار می كند گفته می گردد این كشتی ها به ظاهر مالكیت ایرانی دارند اما ماجرا چیز دیگری است.
به گزارش مدیرسا به نقل از مهر، مدتی است كه بحث حضور كشتی های صیادی چینی در آب های ایران مناقشه برانگیز شده و باوجود آنكه سازمان شیلات ایران، این مورد را با قوت تكذیب می كند، هر روز به تعداد معترضان افزوده می گردد. به تازگی حسن صالحی، معاون وزیر جهادكشاورزی و رئیس سازمان شیلات ایران در این زمینه گفته است: حضور كشتی های چینی در آب های سرزمین جنوب ایران، برداشت درستی نیست، چونكه ما ۵۰ تا ۶۰ شناور داریم كه تمام سهامداران آن ایرانی هستند و حدود ۲۵ درصد این شناورها امكان دارد ساخت چین باشند. وی با بیان این كه شناورها ساخت اروپا، ژاپن، تایلند، ایران و چین هستند، اضافه كرده است: در جهت سیاست ابلاغی مقام معظم رهبری در سال جاری، تقویت شناورسازی های داخلی در دستور كار قرار گرفته است. به قول معاون وزیر جهاد كشاورزی، شناورهای مذكور در آب های سرزمینی صید نمی كنند و از این رو تاثیری در صید سنتی ما ندارند. او همینطور افزوده است: این شناورها در دریای عمان و در آب های مشترك عمان و ایران و حتی پاكستان هستند و امكان دارد برخی از آنها از كاپیتان ها، متخصصان و صیادان خارجی استفاده كنند، چونكه دانش و تكنولوژی صید ماهیان ریز را در كشور نداریم. گفته می گردد در این حوزه هم سازمان شیلات درست می گوید و هم معترضان؛ گویا ماجرا از این مقرر است كه كشتی های مذكور در ظاهر مالكیت ایرانی دارند اما متعلق به چینی ها هستند یا با آنان شریكند. كشتی ها در ظاهر ایرانی هستند! در همین زمینه ارسلان قاسمی، مدیرعامل اتحادیه تكثیر، پرورش و صادرات آبزیان ایران در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینكه صحبت های سازمان شیلات ایران در این زمینه درست است، اظهار داشت: شیلات اعلام نموده كه ما كشتی چینی در آب های جمهوری اسلامی نداریم و این كشتی ها متعلق به شركت های ایرانی است.اما اینكه این كشتی های ایرانی برای چه كسانی هستند و به كجا وصل هستند، محل مناقشه است. وی ادامه داد: این كشتی ها در ظاهر مالكیت ایرانی دارند ولی متعلق به چینی ها هستند و یا اینكه شراكتی هستند. قاسمی اظهار داشت: ایرانی شدن این كشتی ها چند مزیت دارد اول اینكه از پرچم جمهوری اسلامی استفاده می نمایند ضمن اینكه سوخت مورد استفاده شان هم ارزان قیمت خواهد بود. وی خاطرنشان كرد: صیادان معترض هم درست می گویند چون این كشتی ها اكثرا كشتی هایی هستند كه بدرد صید فانوس ماهی ها نمی خورند، آنها از تكنولوژی دهه ۱۹۷۰ استفاده می نمایند و قابلیت صید فانوس ماهی ها را در شكل تجاری ندارند. در واقع آنها به نام صید فانوس ماهی ها وارد آب های ساحلی می شوند اما هدف شان ماهی های صنعتی است. این فعال بخش خصوصی با تاكید بر اینكه مساله مذكور سبب شده ذخایر ما صدمه جدی ببیند، افزود: علاوه بر این مساله درآمد و معیشت صیادان داخلی هم به خطر افتاده است. كشتی ها مالكیت ایرانی_چینی دارند همینطور علی اكبر خدایی، دبیركل اتحادیه آبزیان ایران در این زمینه به خبرنگار مهر اظهار داشت: به نظرم در حوزه ورود كشتی های چینی به آب های ایران كه اتفاقاً در شبكه های اجتماعی هم با عكس العمل های زیادی مواجه بود، دو مطلب با هم خلط شده است. اولاً كشتی های چینی در آب های خلیج فارس حضور فیزیكی ندارند و اینكه كشتی چینی با مالكیت چینی ها وارد آب های رسمی و قانونی جمهوری اسلامی ایران شوند، حرفی است كه واقعیت ندارد؛ چراكه طبق قوانین حقوقی در ایران، كشتی های خارجی نمی توانند در آب های ایران صید كنند. ازاین رو آن دسته از كشتی هایی كه در مورد آنها بحث ها و نقل های زیادی مطرح می شود، آنهایی هستند كه با مشاركت شركت های ایرانی فعالیت نموده و تغییر پرچم داده اند؛ به این معنا كه در حقیقت، این كشتی های چینی، به مالكیت یك شركت ایرانی–چینی درآمده اند. ظاهرا تخلفی انجام نشده است وی افزود: ازاین رو كشتی از نظر قوانین بین المللی و به لحاظ حقوقی، ایرانی به حساب می آید و مالكیت آن، متعلق به ایران است؛ پس این كشتی ها، چینی محسوب نمی شوند و بنابراین است كه به لحاظ شكل و فرم ظاهری، تخلفی در این رابطه صورت نگرفته است و هیچ كشتی غیرایرانی، در آب های ایران، صید نكرده است. نكته اینجاست كه اگر بخواهیم از نظر واقعی به مبحث نگاه نماییم، این كشتی ها در حقیقت چینی بوده و بهره بردار و خدمه كشتی، همگی ملیت چینی دارند و تعداد كمی از خدمه در حد یك تا دو نفر، نماینده طرف ایرانی هستند كه بر روی این كشتی ها مستقرند. خدایی اظهار داشت: نكته دیگر آن است كه مجوزی كه برای این صیدها صادر شده، بر مبنای نظر موسسه تحقیقات شیلات است كه ذخایری از انواع ماهیانی به نام میكتوفیده هست كه تابحال برداشت نشده است؛ ازاین رو شیلات اعلام نموده كه در آب های عمیق خلیج فارس، ذخایری از این ماهی وجود دارد كه تاكنون دست نخورده باقی مانده و منبع خوبی برای تولید پودر ماهی، صنایع فرآوری و صنایع جنبی مربوط به پودر ماهی به شمار می روند؛ ازاین رو شیلات به كشتی ها اجازه داده تا در این عمق وارد شده و صید داشته باشند. البته شیلات این مجوز را فقط به كشتی های ایرانی داده است؛ اما بعضی از آنها شریك چینی دارند. البته بر مبنای مجوزهایی كه شیلات صادر كرده، این كشتی ها باید در آب هایی با مشخصات خاصی صید كرده و در اعماق خاصی صیادی كنند؛ ازاین رو به یك نسبت خاص برای صید این ماهی و صید ماهی های تجاری مجوز داده شده است و آنها باید طبق مشخصاتی كه در موافقت اولیه داده شده است كه علی الظاهر بین ۷۰ درصد ماهی میكتوفیده و ۳۰ درصد ماهی های دیگر است، صید داشته باشند و تحویل كارخانه بدهند. اما به هر حال امكان دارد بخشی از ماهیان دیگر هم در تورهای آنها بیایند كه تجاری بوده و جنبه ارزشمندی داشته و به شكلی صادراتی محسوب می شوند، در غیر این صورت قیمت ماهی میكتوفیده ارزان است و صیادان به تناسب میزان صید ماهی های تجاری كه دارند، سود می برند. وی افزود: به عبارت دیگر، اگر یك كشتی صیادی، ۱۰۰ درصد صید خویش را بر روی ماهی میكتوفیده قرار دهد، كار غیراقتصادی انجام داده است؛ اما به هر حال شیلات به جهت اینكه از این ذخایر بهره برده و برای صیادان انگیزه تولید كند تا كار هم اقتصادی باشد به آنها مجوز داده كه تا حد مشخصی، از ذخایر ماهیان تجاری استفاده كنند و این كار فقط در محدوده خلیج فارس و دریای عمان مجاز است. اشكال كار كجاست؟ دبیركل اتحادیه آبزیان كشور افزود: اشكال كار در اینجاست كه این كشتی ها اولاً محدوده صید را رعایت نمی كنند و از مدار جغرافیایی تعیین شده تجاوز می كنند؛ دوم اینكه نسبت صید ماهی های تجاری و میكتوفیده هم رعایت نمی گردد و بعضاً درصدهای صید معكوس است؛ یعنی ۶۰ درصد صید تجاری است و ۴۰ درصد به ماهی میكتوفیده اختصاص می یابد. خدایی اظهار داشت: اگر كشتی های صیادی با حضور چینی ها، نسبت تعیین شده از جانب شیلات را رعایت نكنند، به وضعیت ذخایر سایر ماهی ها به غیر از میكتوفیده ضرر وارد می گردد. پس شاید شایعات در مورد سوءاستفاده چینی ها از آب های جنوب ایران هم به حقیقت نزدیك است. شاید بشود اظهار داشت كه تركیبی از هر دو اینهاست؛ آن گونه كه شیلات ارزیابی كرده، ذخایر میكتوفیده بسیار بالاست و الان از آنها استفاده می گردد تا از ارزبری واردات پودر ماهی جلوگیری شود. این یك برد برای ایران است؛ اما به هرحال كشتی هایی كه برای این كار تجهیز شده اند، تا اعماق ۲۰۰ متری صید می كنند؛ ضمن اینكه میزانی كه از ماهیان تجاری صید می شود، عملاً میزانی نیست كه در برآوردهای اولیه سازمان شیلات كه در مجوز قانونی هم ثبت شده، باشد. خدایی افزود: بر این اساس، ما بعنوان اتحادیه صادركنندگان آبزیان، با معاونت صید سازمان شیلات جلساتی را برگزار كرده و مراتب اعتراض خویش را به این مورد اعلام نموده ایم. البته صیادان محلی و كسانی كه كار اصلی آنها صید ماهیان تجاری است هم در این رابطه حرف هایی برای گفتن دارند. وی در عین حال تصریح كرد: باید به این نكته توجه كرد حرف هایی كه در فضای مجازی پخش می گردد غیرواقعی و غیرممكن است؛ مثلا چند وقت پیش فیلمی از كشتی هایی كه در واقع صید پیاله ای انجام می دهند منتشر و به چینی ها نسبت داده شد كه اینها مربوط به خلیج فارس و دریای عمان نبود و تنها یك شایعه بود كه چینی ها این ذخایر تجاری ایران را پارو می كنند و می برند؛ این دیدگاه ها غیرعلمی و بی منطق است؛ اما آنچه واقعیت دارد این است كه كشتی های چینی، عموماً نسبت صید را رعایت نمی كنند. چینی ها بیش از اندازه تعیین شده، صید تجاری دارند/آنها محدوده را جابجا كرده اند خدایی درباره اینكه به هرحال اشكال به ورود چینی ها جدی است. نظارتی در این رابطه وجود ندارد؟، اضافه كرد: من هم با شما موافقم. به دو دلیل این اشكال وارد است؛ چراكه آنها محدوده صید را جابه جا كرده اند و دوم اینكه ذخایر با آن برآورد اولیه ای كه شیلات داشته، متفاوت می باشد كه به هرحال از جانب چینی ها صید ماهیان تجاری بیش از اندازه تعیین شده انجام گرفته است. خدایی افزود: بر این اساس، ما با معاونت صید سازمان شیلات این مورد را در بین گذاشته ایم و آنها هم منتظر پیشنهادات عملیاتی هستند. هرچه باشد وقتی كه چینی ها توری را در دریا رها می كنند، امكان دارد كه تعداد ماهیان تجاری بیشتری صید كنند و نمی گردد آن را دوباره به دریا برگرداند؛ اما اشكال ما این است كه آنها محدوده صید را جابه جا می كنند و بنابراین هم ماهیان تجاری بیشتری صید می كنند. به هرحال سهمی از سهم صیادان ایرانی را این كشتی های ایرانی-چینی برمی دارند. این فعال بخش خصوصی درباره اینكه به هرحال همان گونه كه شما هم اشاره كردید، چینی ها در قالب شركت ایرانی- چینی فعالیت می نمایند. اما آیا واگذاری این مالكیت از جانب ایرانیان طبق قانون صحیح است؟، اظهار داشت: همان گونه كه گفتم مالكیت در ظاهر به چینی ها واگذار نشده است و مالكیت كشتی در اختیار طرف ایرانی است و در ایران هم، شركت در رابطه با آن به ثبت رسیده است؛ به این معنا كه ۴۹ درصد سهم مربوط به طرف چینی و ۵۱ درصد مربوط به طرف ایرانی است و البته از قوانین و مزایای این پرچم استفاده می نماید و سوختی هم به او تحویل داده می شود، مجوز صید را از شیلات می گیرد و بعنوان كشتی ایرانی وارد آب ها می گردد. خدایی خاطرنشان كرد: اكنون به نظر من، بحث مالكیت نیست؛ ولی عملاً صید بیش از اندازه مجاز انجام می گردد و طرف چینی، ماهی های صیدشده را در حقیقت به كشور چین صادر می كند؛ چراكه سهمی از بار برای خودش است؛ ولی از میزان سهم صادرات، پولی به كشور برنمی گردد؛ چراكه نزدیك ۵۰ درصد مالكیت را متعلق به خود می داند و در واقع به سهامدار چینی تعلق دارد؛ باآنكه شركت ایرانی است.
