مدیرسا: در حالیكه حفظ امنیت شغلی و داشتن قرارداد كار در قانون مورد تاكید قرار گرفته و موضوعی مهم و حیاتی به حساب می آید، بخشی از كارگران شاغل در كارگاهها، فاقد قرارداد موقت هستند كه این مسئله نگرانی و دغدغه از دست دادن شغل و عدم برخورداری از مزایای بیمه بیكاری آنها را به دنبال داشته است.
به گزارش مدیرسا به نقل از ایسنا، بیمه بیکاری یکی از حمایت های اجتماعی است که از جانب سازمان تأمین اجتماعی در مقابل دریافت حق بیمه مقرر، به بیمه شدگان بیکار شده پرداخت می شود. افراد بیکار برای بهره مندی از مقرری بیمه بیکاری باید بدون میل و اراده بیکار شده و خروج از اشتغال به اراده و خواست آنها نبوده و در عین حال آماده کار باشند.
برای دریافت مقرری بیمه بیکاری، باید حداکثر ظرف مدت ۳۰ روز از تاریخ بیکاری، مبحث اطلاع داده و فرد آمادگی خویش را جهت اشتغال به کار تخصصی یا کار مشابه آن اعلام نماید هم اکنون کارگرانی که غیرارادی از کار بیکار شده اند موظفند در مدت ۳۰ روز برای اعلام وضعیت بیکاری خود به سامانه جامع روابط کار وزارت کار رجوع کنند.
شرط دریافت مقرری بیمه بیکاری این است که افراد بیمه شده باید پیش از بیکار شدن حداقل ۶ ماه سابقه پرداخت حق بیمه و یک سال کار در آخرین کارگاه را داشته باشد. تنها بیمه شدگانی احتیاج به داشتن حداقل سابقه پرداخت حق بیمه ندارند که به علت بروز حوادث غیرمترقبه از قبیل سیل، زلزله، جنگ و آتش سوزی بیکار شده باشند و چنانچه در همان روز اول کار تحت تأثیر حوادث غیرمترقبه بیکار شده باشند می توانند بیمه بیکاری دریافت نمایند.
در مورد کارگران دارای قرارداد دائم هم با رعایت بند الف ماده ۶ قانون بیمه بیکاری و دارا بودن حداقل ۶ ماه سابقه پرداخت بیمه مبحث ماده ۲ قانون بیمه بیکاری و سایر شرایط مندرج در قانون، مشمول بیمه بیکاری می شوند و این دسته کارگران بدون هیچگونه خللی طبق چارچوب قانونی از مقرری بیمه بیکاری بهره مند می شوند.
در حال حاضر بعضی از کارگران داراری قرارداد معین هستند که شرط برقراری بیمه بیکاری آنها این است که حداقل یک سال سابقه کار در آخرین کارگاه را برای بهره مندی از بیمه بیکاری باید داشته باشند.
به گفته مدیرکل پشتیبانی از مشاغل و بیمه بیکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، در مورد افرادی که دارای قرارداد موقت هستند، باوجود رأی شماره ۸ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری که کارگران دارای قرارداد کار مدت معین را از شمول بیمه بیکاری مستثنی کرده اما با تفاهم نامه مشترکی که میان سازمان تأمین اجتماعی و وزارت کار در اسفند ماه ۱۳۸۴ به امضا رسیده در صورتیکه فرد دارای یک سال سابقه کار در آخرین کارگاه باشد مشمول دریافت بیمه بیکاری می شود.
وی در مورد آن دسته کارگرانی که فاقد قرارداد موقت کار هستند می گوید: مشمولین فاقد قرارداد موقت کماکان با داشتن ۶ ماه سابقه کار مبحث حکم مقرر در ماده ۷ قانون بیمه بیکاری می توانند مشمول شوند.
به گفته بابایی، افرادی که در میانه قرارداد کار اخراج می شوند برای تعیین تکلیف و بهره مندی از مزایای قانونی پیشبینی شده باید دادخواست خویش را در سامانه جامع روابط کار به ثبت برسانند و پیگیری های لازم را انجام دهند.
بر اساس بند الف ماده ۷ قانون بیمه بیکاری، جمع مدت پرداخت مقرری از زمان برخورداری از مزایای بیمه بیکاری شامل دوره اجرای آزمایشی و یا دائمی آن برای کارگران مجرد، حداکثر ۳۶ ماه و برای کارگران متاهل حداکثر ۵۰ ماه بر مبنای سابقه کلی پرداخت حق بیمه خواهد بود.
میزان مقرری روزانه بیمه شده بیکار معادل ۵۵ درصد متوسط مزد یا حقوق یا کارمزد روزانه بیمه شده است. به مقرری افراد متأهل یا متکفل، تا حداکثر ۴ نفر از افراد تحت تکفل به ازای هر یک از آنها به میزان ۱۰ درصد حداقل دستمزد افزوده می شود. مدت پرداخت مقرری به بیمه شدگان واجد شرایط به سابقه پرداخت حق بیمه از جانب آنها بستگی دارد. هم اکنون کمترین مدت دریافت بیمه بیکاری برای مجردین و متاهلین به ترتیب ۶ ماه و ۱۲ ماه است و بیشترین مقدار آن برای بیمه شدگان مجرد و متأهل (یا متکفل) به ترتیب ۳۶ ماه و ۵۰ ماه است.
به گزارش مدیرسا به نقل از ایسنا، همه کارگران مشمول قانون کار دارای قرارداد موقت و دائم امکان استفاده از مزایای بیمه بیکاری را دارند و هیچ محدودیتی در تعداد دفعات قابل استفاده از بیمه بیکاری وجود ندارد. در صورتیکه تاریخ بیمه بیکاری فرد بیمه شده پس از آخر قراردادش باشد دارا بودن حداقل یکسال سابقه پرداخت حق بیمه در آخرین کارگاه الزامی است اما کارگرانی که قرارداد کار ندارند لازم است حداقل ۶ ماه سابقه کار و پرداخت حق بیمه داشته باشند تا از مقرری بیمه بیکاری بهره مند شوند.
