مطابق آمارها تعداد سازمان های کارگری دارای مجوز پارسال ۱۱ هزار و ۱۵۳ تشکل بوده و تمایل به انتخاب نماینده کارگران در کارگاه ها بیشتر از انجمن های صنفی یا شوراهای اسلامی کار بوده است.
به گزارش مدیرسا به نقل از ایسنا، یکی از ارکان سه جانبه گرایی و مشارکت کارگران در تصمیم سازی های کارگاه ها، سازمان های کارگری هستند.
سازمان های کارگری، تشکیلاتی هستند که با عضویت کارگران مشمول قانون کار به منظور حفظ و توسعه منافع صنفی آنها تاسیس می شود و در قالب مقررات ملی فعالیت می کند؛ انجمن صنفی کارگری، شوراهای اسلامی کار و نمایندگان کارگران همچون مصادیق آن به شمار می روند.
بی تردید توسعه و ایجاد تشکل های کارگری زمینه افزایش بهره وری، ارتقای کیفیت تولید و بهبود عملکرد واحدهای تولیدی را به دنبال دارد.
گزارش مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار از تعداد سازمانهای کارگری طی سالها ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰ از آن حکایت می کند که تعداد نماینده کارگران با ۶.۸ درصد، شوراهای اسلامی کار ۶.۶ درصد و مجمع نماینده کارگران با ۶.۳ درصد بیشترین میانگین نرخ رشد سالانه را به خود اختصاص داده اند.
همچنین تعداد کل سازمان های کارگری دارای مجوز پارسال ۱۱ هزار و ۱۵۳ تشکل بوده که مقایسه تعداد سازمان ها در سال های ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ رشد تعداد سازمان های کارگری در سال ۱۴۰۰ را نشان داده است.
تعداد کانون های انجمن صنفی کارگران هم طی این مدت روند کاهشی داشته و با میانگین نرخ تغییرات ۲.۵ – درصد از ۸۱ کانون به ۷۵ کانون رسیده است.
بر اساس این گزارش، تعداد کارگاه های دارای نمایندگان کارگران بیشتر از انجمن صنفی کارگری و شوراهای اسلامی کار است که یکی از علل این امر می تواند تمایل بیشتر کارفرمایان به انتخاب نماینده کارگران به جای شورای اسلامی کار یا انجمن صنفی کارگری در کارگاه باشد.
به گزارش مدیرسا به نقل از ایسنا، کارشناسان معتقدند وجود تشکل های کارگری در تحقق مطالبات کارگران بخصوص پیگیری وضع معیشت، حق بیمه، حقوق و دستمزد و قراردادهای کار اثرگذار می باشد و کارگاه ها و بنگاه هایی که به ایجاد تشکل و سازمان کارگری روی آورده اند با اختلافات کمتری میان کارگر و کارفرما مواجه بوده اند.
منبع: مدیرسا
