مالیات اصلی ترین ابزار تنظیم گری

مدیرسا: کارهای غیرمولد و سفته بازی جدی ترین رقیب بخش تولید و عاملی مخرب برای اقتصاد کشور به شمار می آید.

به گزارش مدیرسا به نقل از مهر کارهای غیر مولد و سفته بازی جدی ترین رقیب بخش تولید و عاملی مخرب برای اقتصاد کشور به شمار می آید که در بیشتر اوقات عوائد سفته بازی از میانگین سود خیلی از کارهای تولیدی بیشتر است و همین مورد سبب خروج سرمایه از بخش مولد و تولیدی اقتصاد به سوی سوداگری و کارهای غیر مولد می شود.
به عنوان مثال طی سالهای ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۵، ۲۰ درصد از حجم نقدینگی بازار مسکن معطوف به تقاضای سرمایه ای مسکن بوده و ۸۰ درصد مربوط به تقاضای مصرفی، که این نسبت در سال ۱۴۰۱ بطورکامل برعکس شده و حدود ۸۰ درصد از حجم نقدینگی موجود در بازار مسکن معطوف به تقاضای سرمایه ای شده است. و همین طور داده های سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۵ حاکی از افزایش ۵۵ درصدی خانه های خالی در کشور نسبت به سال ۹۰ است و این در حالیست که در طول این مدت کل موجودی مسکن کشور با احتساب خانه های خالی تنها ۱۷ درصد بالا رفته است که مقایسه این دو آمار به خوبی اتلاف سرمایه ساختمانی عمدتا در این سال ها را آشکار می کند و نشان میدهد بخش زیادی از ساخت وسازها در این فاصله غیر مصرفی، لوکس و متراژ بزرگ بوده است.
امروزه در خیلی از کشورهای توسعه یافته از مالیات به عنوان یک ابزار تنظیم گری جهت جلوگیری از کارهای غیر مولد و تقویت بخش مولد و تولیدی استفاده می نمایند. گرفتن مالیات یکی از راهکارهای کاهش سود بازارهای موازی بخش تولید است. دولت ها با دریافت درصدی از ما به التفاوت افزایش سود سهام، قیمت مسکن، قیمت طلا، قیمت ارز و… در قالب مالیات و افزایش هزینه سرمایه گذاری در بخش های غیر مولد، جذابیت سرمایه گذاری در این بازارهای موازی را کم می کنند.
مالیات بر عایدی سرمایه (CGT) یکی از مهم ترین پایه های مالیاتی است که بصورت مستقیم از سود حاصل از فروش دارایی های غیر مولد دریافت می شود. این نوع مالیات از سالهای پیش در خیلی از کشورهای توسعه یافته اجرا می شود. در ایران با وجود وجود تورم های بالا و سودآوری کارهای سوداگرانه و غیر مولد متأسفانه تا حالا قانونی در امتداد پرداخت مالیات بر عایدی سرمایه به تصویب مجلس شورای اسلامی نرسیده و این در حالیست که سازمان امور مالیاتی کشور آمادگی خودرا برای اجرای این قانون اعلام نموده و زمینه های اجرای آن فراهم می باشد.
نکته حائز اهمیت در مورد مالیات بر عایدی سرمایه آنست که این قانون در عمده موارد قشر مرفه و ثروتمند جامعه را هدف خود قرار می دهد. بدین سبب بخش محدودی که به نحو گسترده کارهای مذکور را انجام می دهند مشمول این نوع از مالیات هستند و اکثریت مردم که بصورت محدود این معاملات را انجام می دهند از شمول این قانون خارج می باشند.
قانون مالیات بر عایدی سرمایه علاوه بر افزایش درآمدهای دولت می تواند نوسانات قیمتی در بازار را کنترل نماید، سرمایه ها را به سوی تولید هدایت کند و فاصله طبقاتی و نابرابری درآمدی را کاش دهد و در یک جمله به عنوان یک تنظیم گر در بازار ایفای نقش نماید.
یادداشت از کامران زراعی، کارشناس اقتصادی

منبع:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.