به گزارش مدیرسا ساخت چهار میلیون مسکن در کشور یکی از قول های رئیس دولت سیزدهم به مردم است که از همان روزهای اول ورود به پاستور هم بر اجرای آن تاکید کرد، بگونه ای که در یکی از جلسات هیات دولت ضمن اشاره به وعده خود برای ساخت یک میلیون مسکن در هر سال، تاکید کرد که ˮوزیر راه و شهرسازی با جدیت دنبال کند تا این وعده محقق شود.
به گزارش مدیرسا به نقل از ایسنا، در طرح جهش مسکن یا همان نهضت ملی مسکن، برای هر استان سهمیه ای در نظر گرفته شده بگونه ای که خلیل محبت خواه، مدیرکل راه و شهرسازی استان تهران در مصاحبه ای از شرایط ثبت نام جدید شهروندان تهرانی در طرح نهضت ملی مسکن در ۵ شهر پرند، پاکدشت، هشتگرد، ایوانکی و رباط کریم آگاهی داد و اظهار داشت: برمبنای برنامه ابلاغی وزارت راه و شهرسازی سهمیه هر استان برای ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی در فاز اول سال ۱۴۰۰ مشخص و سهم استان تهران ۱۴ هزار و ۴۸۸ واحد پیش بینی شده است.
سهم استان تهران در حالی در مرحله اول بیش از ۱۴ هزار واحد در نظر گرفته شده که از این بین درصد زیادی از این سهم برای شهر تهران در نظر گرفته شده است، شهری که این روزها تاب و توان بزرگتر شدن ندارد اما در دل خود و در داخل بافت های اصیلش، ظرفیت بزرگی به نام بافت فرسوده دارد که تا حالا هیچ چاره ای نتوانسته وضعیت بغرنج آنرا بهبود بخشد، هرچند بنا بگفته رییس کمیته شهرسازی شورای شهر پنجم تنها راه نجات بافت فرسوده، طرح جهش تولید مسکن می باشد.
زهرا نژاد بهرام در گفت و گو با ایسنا، با اعلان اینکه مسکن یک موضوع جدی است و همیشه علاوه بر مردم، دولت ها نیز دغدغه مسکن را داشته اند می گوید: دولت های اخیر همگی طرحی برای مسکن داشته و هرکدامشان با نام خاصی معرفی شدند؛ از مسکن مهر تا مسکن اولی ها و… و حالا نیز بحث جهش تولید مسکن مطرح است؛ این در حالیست که زاویه و نگاه دولت ها به این مساله متفاوت بود؛ اما همه آنها اقداماتشان در امتداد حل مشکل مسکن متمرکز شده بود.
این کارشناس حوزه شهری با تاکید بر این که حالا در طرح جهش تولید مسکن، تمرکز بر ساخت مسکن در حاشیه شهرها است، ادامه می دهد: تهران شهری است پرجمعیت و بدون زیرساخت مناسب؛ شهری که بیشتر از این توان بزرگ شدن ندارد چونکه زیرساخت هایش همچون منابع آبی آن توسعه نیافته و این مساله می تواند مشکل ساز شود.
وی می افزاید: نباید شهری مانند تهران را به بهانه طرح هایی مثل طرح توسعه مسکن، وسعت دهیم چونکه در شهر تهران با کمبود زیرساخت ها مواجهیم؛ چه برسد به این که بخواهیم این شهر را از چهارگوشه آن بکشیم و به آن وسعت دهیم.
نژادبهرام با اشاره به نبود زیرساخت های کافی در حاشیه تهران می گوید: نبود زیرساخت ها همچون زیرساخت آب و فاضلاب، برق، سرانه های خدماتی و آموزشی نگرانی های بسیاری به وجود می آورد و بهتر است دولت بجای بزرگ کردن تهران بوسیله ساخت مسکن در حاشیه آن، به نوسازی بافت فرسوده توجه کند؛ چونکه ۴۲۰۰ هکتار بافت فرسوده مصوب در تهران وجود دارد و در این میان ۱۲هزار هکتار نیز بافت ناپایدار وجود دارد.
وی با اعلان اینکه ۲۵ درصد جمعیت تهران در بافت فرسوده و ناپایدار زندگی می کنند، معتقد است: دولت بهتر است بجای تمرکز بر حاشیه بدون زیرساخت تهران، باید نیم نگاهی به بافت فرسوده که دارای زیرساخت است، داشته باشد.
این کارشناس حوزه شهری می گوید: دولت ۱۶ هزار هکتار ظرفیت در داخل شهر تهران دارد که می تواند باتوجه به طرح تفصیلی، مجوز ساخت و ساز تا ارتفاع ۴ و ۵ طبقه بدهد و با ارائه کمک و تسهیلات در بافت فرسوده، از مشارکت مالکان فعلی استفاده نماید که در صورت محقق شدن این امر، هم بافت فرسوده تهران نوسازی می شود و هم نیمی از مشکلات دولت حل می شود چونکه دیگر لازم نیست در حاشیه شهر، علاوه بر خانه سازی، برای تامین زیرساخت ها هزینه اضافی متقبل شود.
وی با اعلان اینکه دولت با تمرکز بر ساخت و ساز در بافت فرسوده می تواند مشارکت مردم در اجرای طرح جهش تولید مسکن را به کار گیرد، می گوید: برمبنای طرح تفصیلی و باتوجه به ارائه مجوز ساخت و ساز ۵ طبقه در بافت فرسوده و در نظر گرفتن هزینه ساخت و ساز برای هر متر مربع، دولت می تواند قسمتی از این هزینه را در قالب تسهیلات در اختیار مردم قرار دهد تا مشارکت بیشتر مردم را در اجرای این طرح به دست آورد؛ بعنوان مثال با در نظر گرفتن هزینه ۵ میلیون تومانی برای ساخت هر متر مربع، دولت با تقبل ۲ میلیون تومان از این هزینه در قالب تسهیلات به مالکین بافت فرسوده، سهم ۴۰ درصدی را در این ساخت و سازها از آن خود می کند و از ۵ طبقه راه اندازی شده، ۳ طبقه به مالکین و ۲ طبقه سهم دولت خواهد شد.
نژادبهرام با اشاره به این که حضور دولت و مشارکت آن با ساکنین بافت فرسوده، علاوه بر این که زمینه نوسازی بافت را فراهم می آورد، به تقویت بافت اجتماعی نیز کمک می نماید، می گوید: یکی از دغدغه های این روزهای تهران در محلات دارای بافت فرسوده، کوچ سکنه از این محلات و ورود افراد جدید بدون حس تعلق به این مناطق است؛ اما وقتی دولت به ساکنان بافت فرسوده در همان محله خود تسهیلات دهد، بافت اجتماعی محلات گرفتار تغییر نمی گردد.
وی ادامه می دهد: این مهم در صورتی قابل تحقق است که برای اجرای این طرح تمامی دستگاهها پای کار بیایند؛ بعنوان مثال در گذشته زمانی که بحث مسکن امید عنوان شد، همه دستگاه های دولتی، با محوریت وزارت راه و شهرسازی، موظف شدند به سهم خود قسمتی از این طرح را عهده دار شوند اما در این طرح تنها شهرداری تهران نسبت به تحویل ۳ قطعه زمین اعلام آمادگی کرد و مابقی دستگاهها به بهانه های مختلف، زیربار اجرای این طرح نرفتند؛ پس امیدواریم در طرح جهش تولید مسکن تمام دستگاهها پای کار بیایند تا این طرح به سرانجام برسد.
این کارشناس حوزه شهری با تاکید مجدد بر این که تهران ظرفیت بزرگتر شدن را ندارد می گوید: مسئولان قبل از آنکه کلنگ راه اندازی شهرک های جدید در اطراف تهران را به زمین بزنند، باید نگاهی به وضعیت شهرهایی مثل پردیس، پرند و هشتگرد بیاندازند و مشکلات زیرساختی این شهرها همچون آب، برق و… را در نظر بگیرند؛ در صورتیکه در داخل شهر تهران ۱۶ هزار هکتار بافت فرسوده در انتظار نوسازی است و این ظرفیتی است که می توان از آن بهره برد.
